Psalms 92

এটি গীত। বিশ্ৰাম-বাৰৰ অৰ্থে সঙ্গীত।

1যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে ধন্যবাদ কৰা উত্তম;
হে সৰ্ব্বোপৰিজনা, তোমাৰ নামৰ উদ্দেশ্যে স্তুতিগান কৰা উত্তম;
2ৰাতিপুৱা তোমাৰ অসীম প্রেমৰ কথা
আৰু প্ৰতি ৰাতি তোমাৰ বিশ্বস্ততা প্রচাৰ কৰা উত্তম;
3দহ গুণীয়া যন্ত্ৰ আৰু নেবল যন্ত্ৰ সহকাৰে,
গভীৰ বীণাৰ স্বৰেৰে তোমাৰ ধন্যবাদ-স্তুতি কৰা উত্তম।

4কিয়নো হে যিহোৱা, তুমি তোমাৰ কার্যৰ দ্বাৰাই মোক আনন্দিত কৰিছা;

মই তোমাৰ হাতে কৰা কাৰ্য্য দেখি আনন্দেৰে গীত গান কৰো।
5হে যিহোৱা, তোমাৰ কাৰ্য্যবোৰ কেনে মহৎ!
তোমাৰ চিন্তাবোৰ কেনে গভীৰ!

6নির্বোধ লোকে নাজানে,

বিবেকহীন লোকে এই সকলোবোৰ বুজি নাপায়;
7দুষ্ট লোকসকল যদিও ঘাহঁৰ নিচিনাকৈ বাঢ়ি উঠে,
অন্যায়কাৰীসকলে যদিও উন্নতি লাভ কৰে,
তথাপিতো তেওঁলোক চিৰকাললৈকে বিনষ্ট হ’ব।

8কিন্তু হে যিহোৱা, তুমি অনন্তকাল উর্দ্ধবাসী।

9কিয়নো, হে’ যিহোৱা, তোমাৰ শত্ৰুবোৰ,
তোমাৰ শত্রুবোৰ ধ্বংস হ’ব;
তোমাৰ অন্যায়কাৰী সকলোবোৰ ছিন্ন-ভিন্ন হ’ব।

10কিন্তু বনৰীয়া ষাড়ঁৰ শিঙৰ দৰে তুমি মোৰ শিং তুলি ধৰিলা;

তুমি মোৰ ওপৰত নতুন অভিষিক্ত তেল ঢালি দিলা।
11মোৰ শত্ৰুবোৰৰ পতন মই নিজ চকুৰে দেখিলো;
মোৰ বিৰুদ্ধে উঠা সেই দুষ্ট লোকসকলৰ সর্বনাশ মই নিজ কাণেৰে শুনিবলৈ পালো।

12ধাৰ্ম্মিকলোক খেজুৰ গছৰ দৰে উজ্বলি উঠিব;

লিবানোনৰ এৰচ গছৰ নিচিনাকৈ বাঢ়ি যাব।
13তেওঁলোকক যিহোৱাৰ গৃহত ৰোপন কৰা হ’ল;
তেওঁলোক আমাৰ ঈশ্বৰৰ চোতাল কেইখনত প্ৰফুল্লিত হ’ব।

14তেওঁলোকে বৃদ্ধ বয়সতো ফল উৎপন্ন কৰিব;

তেওঁলোক ৰসাল আৰু সেউজী হৈ থাকিব; তাতে প্রচাৰিত হ’ব যে যিহোৱা ন্যায়বান;
তেৱেঁই মোৰ শিলা,
তেওঁত কোনো অধার্মিকতা নাই।
15